- aequabilis
- aequābĭlĭs, e, adj. [aequo], that can be made equal, equal, similar, like (“aequalis alterius staturae par; aequabile quod aequari potest,” Front. Differ. 2198 P.); class.; in Cic. very freq. (syn.: aequalis, aequus, planus, par, similis).I.Lit.:II.
vis hostilis cum istoc fecit meas opes aequabiles,
has made my property equal to his, Plaut. Capt. 2, 2, 52:par (sc. est jus), quod in omnes aequabile est,
Cic. Inv. 2, 22, 68:praedae partitio,
id. Off. 2, 11:in descriptione aequabili sumptus,
id. Fl. 14, so id. N D. 1, 19 et saep.:mixtura vitiorum atque virtutum,
Suet. Dom. 3.—TransfA.Equal, consistent, uniform, equable; ut haec patientia dolorum... in omni genere se aequabilem praebeat, may appear as constantly equal to itself, Cic. Tusc. 2, 27;B.motus certus et aequabilis,
id. N. D. 2, 9:moderati aequabilesque habitus,
id. Fin 5, 12:fluvius,
which always continues with the same current, id. Rep. 2, 5; so,pulvis,
Sall. J. 53:aequabilior firmitas,
Sen. Ep. 74:ver aequabile,
Lact. 2, 11, 2.—Hence, of discourse: aequabile et temperatum orationis genus, even and moderate style (opp vis dicendi major in orationibus, Cic. Off. 1, 1);tractus orationis lenis et aequabilis,
id. de Or. 2, 13, 54:genus orationis fusum atque tractum et cum lenitate quadam aequabile profluens,
id. ib. 15, 64.—In relation to morals, equitable, just, right; constr. with in and acc. or absol.:status rei publicae. non in omnes ordines civitatis aequabilis,
Cic. Rep. 2, 37:fidus Romanis, aequabilis in suos,
Tac. A. 6, 31:jus aequabile,
that deals alike with all, Cic. Inv. 1, 2: aequabilium legum conditor, Aur, Vict. Caes. 20, 23.— Comp., Cic. Att. 5, 20.— Adv.: aequābĭlĭter, uniformly, equally, in like manner, Cato, R. R. 103; Varr. R. R. 1, 6, 6; Cic. Off. 2, 11; id. N. D. 2, 45 et saep. — Comp., Sall. C. 2.— Sup. does not occur either in the adj. or adv.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.